af veðurfréttum og truntumótum

Já ég vill byrja þennan pistil á því að biðjast afsökunar um að hafa rætt um körfuknattleik í síðasta pistli. Það fór eitthvað misjafnt ofan í menn, svona svipað og slátur.

Of mikil vinna hefur aldrei haft góð áhrif á sköpunargleði mína. Það kann að valda að vinnur mínar felast yfirleitt í einhverskonar verkamannavinnu, ofan í skurðum eða uppi á fjöllum. maður þarf yfirleitt ekki að nota höfuðstykkið mikið í slíku og verður af heimskur. Þó skal þess getið að gott er að komast við og við í vinnu þar sem maður fær að nota þessar hendur eitthvað og vera úti í veðrinu.
Ég þarf einmitt að fylgjast með veðurfregnum þessa daganna, svo maður verði ekki á sundskýlunni og gúmmítúttunum uppi á fjalli þegar það brestur á með stormi.
Veðurfregnir eru nokkuð sérstakar. Til dæmis þá hefja veðurfréttamenn iðulega uppistand sitt með því að tala um það hvernig veðrið var í dag. "Nú, á hádegi í dag var víðast hvar nokkuð þungbúið og þá sérstaklega á suð-vestur horninu en þar mældist nokkur úrkoma, til að mynda um 3mm á Keflavíkurflugvelli."
Alveg er mér skítsama.
Það kemur mér nákvælega ekkert við hvernig veður var í dag eða í gær. Ég veit hvernig veður var á mér í dag.
Ég vill vita hvernig það verður á morgun og næstu daga og ekkert annað. Þessir veðurspámenn eru nú hverjir öðrum skrítnari og kann að vera að einhver hafi gaman af því að að hlusta á þennan séríslenska veðurfræðinga tón, en ekki ég. Þegar um var grenslast rakst ég á heilræði prófessors eins í Danaveldi: "já góðir nemendur, nú er afar mikilvægt fyrir alla veðurfræðinga að klæðast rauðu ullarvesti eða gulri skyrtu eða einhverskonar staðlaðri prófessora múnderingu, og síðan er afar mikilvægt að þið talið ofan í eigin hálsmál, og ekki bera neitt fram svo augljóst sé, heldur muldrið með lágum rómi og verið vandræðaleg. Þetta mun tryggja ykkur veðurfréttastöðu í íslenska ríkissjónvarpinu." -Dr. Jesper Clausen, Háskóla Kaupmannahafnar.

Jájá
Annars líður að fjórðungsmóti hestamanna á Kaldármelum á Mýrum. Mælist ég til þess ef menn vilja vera ölvaðir og láta illa mjög þá fari menn þangað og veri ósæmilegir á laugardagskvöldið. Það er til eftirbreytni.