SKÍTUR
Smá biðstaða í stóra myndavélamálinu en er í viðræðum við liðin í Frakklandi.
Yfir í annað. Það var tekin mynd af mér í gær af ómerktum Subaru lögreglubíl sem lagt var í stæði við háteigsveg. Sennilega var ég um tíu km á klst. yfir 30 km hámarkshraðanum þarna.
Það sýður á mér.
Ég vill nefna að ég er fylgjandi staðbundnum löggæsluvélum þ.e. umferðarmyndavélum, ekki persónunjósnunum í miðbæ Reykjavíkur. Mér finnst þessar staðbundnu myndavélar hafa sannað sig sem gagnleg tæki til þess að lækka hámarkshraða á hættusvæðum og minnka akstur gegn rauðu ljósi. Þær virka af því að menn vita af þeim, stoppa á rauðu og keyra eins og menn. Þessar vélar hafa forvarnargildi. Og enginn keyrir yfir áttatíu framhjá myndavélunum í Hvalfjarðargöngunum, hvað svo sem þeir keyra hratt, á milli þeirra. Akstur gegn rauðu ljósi er vitaskuld fáránlegur þegar umferð er, og hreint og beint fólskulegt athæfi. Hinsvegar þykir mér líka fáránlegt að það skuli ekki vera leyft að taka hægri beygju mót rauðu ljósi á Íslandi. Það mundi flýta töluvert fyrir umferðinni sem er nú þegar í þvílíkum hnút á álagstímum að hlegið er af um sveitir landsins, þar sem einbreiðir malarvegirnir þjóna enn hlutverki sínu ljóslausir og rómantískir, og umferðarslaufur og hnútar borgarinnar gráta í aumingjaskapp sínum og klaufalegri hönnun. Einnig finnst mér fáránlegt að ljós á fáförnum gatnamótum borgarinnar séu ekki látin blikka gulu á næturnar þegar engin umferð er. Þessu hef ég kynnst óþægilega í starfi mínu undanfarinn mánuð.
Obbobobb ég virðist hafa þvælst aðeins frá efninu.
Hinar færanlegu myndavélar lögreglunnar eru ekkert nema ósvífin aðför ríkislögreglustjóra að saklausum borgurunum með götótta vasa. Hvað eru þær annað en gullgæs ríkisins þessar myndavélar? Hvaða hlutverki þjóna þær öðru en að plokka peningana úr þunnum veskjum almúgans sem gerist svo óheppinn að gleyma sér í augnablik og fara örfáum kílómetrum yfir hámarkshraðan? Ég fæ ekki séð að þær þjóni nokkrum öðrum tilgangi. Þær hafa ekkert forvarnargildi. Ef maður sér lögreglubíl út í kannti þá lítur maður kanski á hraðamælinn og athugar sinn gang ef maður er að fara aðeins of geyst. En þessu er öfugt farið með færanlegu myndavélarnar. Fyrir hið óþjálfaða auga er erfitt að koma auga á þær, þannig að maður er laminn fyrst og síðan aðvaraður.
Hvarnig getur það verið réttlætanlegt?
Eitt enn, og nú kalla ég á lögfróða menn. Hafið þið séð myndir úr svona vélum? Þær eru afar kornóttar og ekki er auðvelt að þekkja þann sem er við stýrið. Þannig að sektin er send á þann sem skráður er fyrir bílnum. Og síðan verður hann að leysa úr því hver var við stýrið osfv. Ég lifi í þeim draumaheimi að maður sé saklaus uns sekt sé sönnuð án nokkurra vafasamra þátta. Eða without reasonable doubt eins og þeir segja. Ef myndin er svona óskýr hvernig geta þeir sannað án nokkurs vafa að ég hafi verið við stýrið eða einhver annar sem ég lánaði bílinn? Hvernig geta þeir sannað að á þessu augnabliki sem myndin hafi verið tekin hafi ég verið við stýrið en ekki bróðir minn eða vinur etc. Og ef ég neita að hafa verið undir styri. Hvernig geta þeir ætlast til þess að eigandi bílsins (sem segist ekki hafa verið undir stýri) borgi sektina. Hann/hún braut engin lög. Heldur lánaði bara bílinn, sem er löglegt að mér skilst.
Ég veit ekki. Er þetta bara kjaftæði í mér? Finnst ykkur þetta bara vera fínt framtak hjá löggunni?
Ég er sár vegna þess að undanfarin ár þá hef ég lagt mig fram við að keyra skikkanlega. Halda mér eins nálægt hraðatakmarkinu og raunhæft er etc. Þess vegna var þetta helvítis skot í púnginn að fá svona sekt. Og ég er ekki einusinni búinn að fá sektina, þá verður nú gleðin maður!
"Bíddu...(sniff sniff) finnurðu þetta?" -Ha hvað ? "Finnurðu beikonlyktina, oj-bara, usss! þetta er ógeðslegt!!" - Hin Símonska leið til að vara við lögreglubíl.
Yfir í annað. Það var tekin mynd af mér í gær af ómerktum Subaru lögreglubíl sem lagt var í stæði við háteigsveg. Sennilega var ég um tíu km á klst. yfir 30 km hámarkshraðanum þarna.
Það sýður á mér.
Ég vill nefna að ég er fylgjandi staðbundnum löggæsluvélum þ.e. umferðarmyndavélum, ekki persónunjósnunum í miðbæ Reykjavíkur. Mér finnst þessar staðbundnu myndavélar hafa sannað sig sem gagnleg tæki til þess að lækka hámarkshraða á hættusvæðum og minnka akstur gegn rauðu ljósi. Þær virka af því að menn vita af þeim, stoppa á rauðu og keyra eins og menn. Þessar vélar hafa forvarnargildi. Og enginn keyrir yfir áttatíu framhjá myndavélunum í Hvalfjarðargöngunum, hvað svo sem þeir keyra hratt, á milli þeirra. Akstur gegn rauðu ljósi er vitaskuld fáránlegur þegar umferð er, og hreint og beint fólskulegt athæfi. Hinsvegar þykir mér líka fáránlegt að það skuli ekki vera leyft að taka hægri beygju mót rauðu ljósi á Íslandi. Það mundi flýta töluvert fyrir umferðinni sem er nú þegar í þvílíkum hnút á álagstímum að hlegið er af um sveitir landsins, þar sem einbreiðir malarvegirnir þjóna enn hlutverki sínu ljóslausir og rómantískir, og umferðarslaufur og hnútar borgarinnar gráta í aumingjaskapp sínum og klaufalegri hönnun. Einnig finnst mér fáránlegt að ljós á fáförnum gatnamótum borgarinnar séu ekki látin blikka gulu á næturnar þegar engin umferð er. Þessu hef ég kynnst óþægilega í starfi mínu undanfarinn mánuð.
Obbobobb ég virðist hafa þvælst aðeins frá efninu.
Hinar færanlegu myndavélar lögreglunnar eru ekkert nema ósvífin aðför ríkislögreglustjóra að saklausum borgurunum með götótta vasa. Hvað eru þær annað en gullgæs ríkisins þessar myndavélar? Hvaða hlutverki þjóna þær öðru en að plokka peningana úr þunnum veskjum almúgans sem gerist svo óheppinn að gleyma sér í augnablik og fara örfáum kílómetrum yfir hámarkshraðan? Ég fæ ekki séð að þær þjóni nokkrum öðrum tilgangi. Þær hafa ekkert forvarnargildi. Ef maður sér lögreglubíl út í kannti þá lítur maður kanski á hraðamælinn og athugar sinn gang ef maður er að fara aðeins of geyst. En þessu er öfugt farið með færanlegu myndavélarnar. Fyrir hið óþjálfaða auga er erfitt að koma auga á þær, þannig að maður er laminn fyrst og síðan aðvaraður.
Hvarnig getur það verið réttlætanlegt?
Eitt enn, og nú kalla ég á lögfróða menn. Hafið þið séð myndir úr svona vélum? Þær eru afar kornóttar og ekki er auðvelt að þekkja þann sem er við stýrið. Þannig að sektin er send á þann sem skráður er fyrir bílnum. Og síðan verður hann að leysa úr því hver var við stýrið osfv. Ég lifi í þeim draumaheimi að maður sé saklaus uns sekt sé sönnuð án nokkurra vafasamra þátta. Eða without reasonable doubt eins og þeir segja. Ef myndin er svona óskýr hvernig geta þeir sannað án nokkurs vafa að ég hafi verið við stýrið eða einhver annar sem ég lánaði bílinn? Hvernig geta þeir sannað að á þessu augnabliki sem myndin hafi verið tekin hafi ég verið við stýrið en ekki bróðir minn eða vinur etc. Og ef ég neita að hafa verið undir styri. Hvernig geta þeir ætlast til þess að eigandi bílsins (sem segist ekki hafa verið undir stýri) borgi sektina. Hann/hún braut engin lög. Heldur lánaði bara bílinn, sem er löglegt að mér skilst.
Ég veit ekki. Er þetta bara kjaftæði í mér? Finnst ykkur þetta bara vera fínt framtak hjá löggunni?
Ég er sár vegna þess að undanfarin ár þá hef ég lagt mig fram við að keyra skikkanlega. Halda mér eins nálægt hraðatakmarkinu og raunhæft er etc. Þess vegna var þetta helvítis skot í púnginn að fá svona sekt. Og ég er ekki einusinni búinn að fá sektina, þá verður nú gleðin maður!
"Bíddu...(sniff sniff) finnurðu þetta?" -Ha hvað ? "Finnurðu beikonlyktina, oj-bara, usss! þetta er ógeðslegt!!" - Hin Símonska leið til að vara við lögreglubíl.
1 Comments:
Samson Magnússon
Post a Comment
<< Home